Βωμολοχίες Αρχαίων Ελλήνων

«Ο επαίτης, ανυπόμονος, θρασύς και πεινασμένος, ζητούσε με πιεστικό τρόπο μερίδα και ως εκ τούτου, επιτίθετο λεκτικά στον τελεστή της θυσίας χρησιμοποιώντας αισχρές εκφράσεις. Άρχιζε τότε μία απρεπής και μη κόσμια συνομιλία μεταξύ επαίτη και υπεύθυνου των θυσιών, που κατέληγε σε χυδαίες εκφράσεις και τσακωμούς.

Αυτή η αισχρή και χυδαία στιχομυθία, ονομάστηκε βωμολοχία. 

Βωμολόχος είναι λοιπόν ο περί τους βωμούς λοχών (παραμονεύων, ενεδρεύων) επαίτης, με σκοπό να λάβει κάτι από τα κρέατα των θυσιών.»

Δείτε μερικές ...

ΑΝΑΣΕΙΣΙΦΑΛΛΟΣ φιλήδονη γυναίκα που πιάνει και κουνάει το φαλλό

ΓΛΩΤΤΟΔΕΨΕΩ κάνω μαλάξεις με τη γλώσσα

ΓΥΝΑΙΚΟΠΙΠΗΣ μπανιστιρτζής

ΔΡΟΜΑΣ: πoρνη του δρόμου

ΕΣΧΑΡΑ : γυναικείο αιδoίο

ΕΥΠΥΓΟΣ: γυναίκα με ωραία οπίσθια

ΚΑΣΣΩΡΙΣ: πoρνη [κασσωρίς = από το κάσις (αδελφός, εταίρος)]

ΜΥΖΟΥΡΙΣ γυναίκα που βυζαίνει πέoς

ΠΗΘΙΚΑΛΩΠΗΞ άνθρωπος πανούργος

ΡΩΠΟΠΕΡΠΕΡΗΘΡΑΣ: άνδρας που εκτομίζει ακατάπαυστα βλακείες

ΗΔΟΝΟΘΗΚΗ: το αιδοίo

ΚΥΝΤΕΡΟΣ: ο αναίσχυντος, ο κοπρίτης

ΛΕΧΡΙΟΣ: Λεχρίτης

ΛΟΧΜΗ: το τριχωτό αιδoίο

ΧΑΛΚΙΔΙΤΙΣ  πολύ φτηνή πόρνη ( εκδίδεται για ένα χάλκινο νόμισμα)

Πηγή: thetoc.gr