Η πρόσφατη ομηρία μελών της Συγκλήτου στο ΑΠΘ και η κατάληψη του κτιρίου της Νομικής Σχολής Αθηνών, ενώ την ίδια στιγμή ο Υπουργός Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων Αρ. Μπαλτάς δέχεται τους νεαρούς διαδηλωτές στο υπουργείο δείχνει με λυπηρό τρόπο ότι η ανώτατη εκπαίδευση είναι όμηρος κακώς κείμενων καταστάσεων και μάλιστα τις περισσότερες φορές καταστάσεων που δεν έχουν καμία σχέση με την εκπαίδευση.
Το πανεπιστημιακό άσυλο, ως θεσμός, έχει σκοπό την κατοχύρωση της ακαδημαϊκής ελευθερίας, της απρόσκοπτης επιστημονικής έρευνας και της ελεύθερης διακίνησης ιδεών. Ο εκφυλισμός, όμως, του θεσμού έχει μετατρέψει τα πανεπιστήμια σε κρησφύγετα παρανόμων. Τίθεται επομένως επιτακτικά το καίριο θέμα της τήρησης της έννομης τάξης και της προστασίας ακαδημαϊκών, φοιτητών και διοικητικού προσωπικού των ΑΕΙ, αλλά και της περιουσίας των ιδρυμάτων (αίθουσες, εργαστήρια, εξοπλισμοί, βιβλιοθήκες) η οποία κοστίζει εκατομμύρια.
Με το νομοθετικό καθεστώς ήδη από το 2007 (ν. 3549/2007 Μεταρρύθμιση του θεσμικού πλαισίου για τη δομή και λειτουργία των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων) τα μέσα για τα αρμόδια όργανα υπήρχαν, ωστόσο έβρισκαν απέναντί τους πολιτικούς.
Ο νόμος 4009/2011 περί δομής, λειτουργίας, διασφάλισης της ποιότητας των σπουδών και διεθνοποίησης των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, με την λιτή διατύπωσή του στο άρ. 3 παρ. 2 αποσαφηνίζει ξεκάθαρα ότι για αξιόποινες πράξεις που τελούνται εντός των χώρων των Α.Ε.Ι. εφαρμόζεται η κοινή νομοθεσία.
Δυστυχώς αυτός ο νόμος δημιουργεί ένα κενό δεκτικό νομιμοφανούς αποποίησης ευθυνών ένθεν και ένθεν, ήτοι ανάμεσα στα πανεπιστημιακά όργανα και στο αρμόδιο υπουργείο για την προστασία του πολίτη αλλά και στο υπουργείο δικαιοσύνης.
Θύματα αυτής της πολιτικής είναι οι συνεπείς φοιτητές, οι καθηγητές, τα ίδια τα πνευματικά ιδρύματα που χάνουν την ανταγωνιστικότητά τους σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο και το ελληνικό δημόσιο που καλείται κάθε φορά να πληρώσει από τον προϋπολογισμό τις καταστροφές σε κτίρια και υποδομές.
Σημειώνεται ότι η θέση του Ποταμιού για την αυτοτέλεια των Πανεπιστήμιων προσφέρει τη δυνατότητα για την πραγματική ασφάλεια καταρχήν της ακαδημαϊκής ελευθερίας αλλά και της προστασίας της περιουσίας των πανεπιστημίων.
Κατόπιν των ανωτέρω ερωτώνται οι Υπουργοί:
- Πώς θα αντιμετωπιστεί η βία και οι παράνομες πράξεις μέσα στους πανεπιστημιακούς χώρους;
- Είναι στα σχέδια της κυβέρνησης η νομοθέτηση για την προστασία των χώρων και των πραγματικών δικαιούχων του ασύλου;
Χριστίνα Ταχιάου
Βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης, Το Ποτάμι