Με αφορμή τον κίνδυνο αποβολής των ελληνικών ομάδων από UEFA και FIFA - λόγω του κυβερνητικού νομοσχεδίου που κατέθεσε ο αρμοδίως ο κος Σταύρος Κοντονής -, ο Αντώνης Καρπετόπουλος γράφει στο Sport24 για την υποκρισία και τα 5 ψέματα του ...
- Λέγεται διαρκώς αυτές τις μέρες ότι οι ελληνικές ομάδες δεν κινδυνεύουν επειδή ο Κοντονής νομοθετεί, αλλά επειδή η ΕΠΟ καρφώνει στην FIFA και στην UEFA τα νομοθετήματα του.
Οποιος το λέει δεν γνωρίζει ότι η FIFA και η UEFA έχουν σε κάθε χώρα ανθρώπους που τους πληροφορούν για τα όσα συμβαίνουν στα θεσμικά και το κάνουν αναλυτικά. Ο λόγος, που αυτό συμβαίνει, είναι γιατί σε πολλές χώρες υπάρχει διαπλοκή της κυβερνητικής εξουσίας με την αθλητική και πολλές φορές έχει συμβεί οι ομοσπονδίες να κρύβουν από τη FIFA και την UEFA πολλά. Για το νομοσχέδιο Κοντονή η FIFA γνώριζε τα πάντα ήδη από την παρουσίαση του προσχεδίου κι έτσι συμβαίνει πάντα: Το 2001 η Ελλάδα είχε αποβληθεί, πριν κάποιο νομοσχέδιο ψηφιστεί, γιατί οι άνθρωποι που ενημέρωναν τις διεθνείς ομοσπονδίες έπεισαν την FIFA ότι η σχεδόν ακέφαλη τότε ΕΠΟ ήταν αδύναμη και ενδοτική.
- Στην ίδια λογική λέγεται, είτε λόγω ασχετοσύνης είτε δόλια, ότι «αν η EΠΟ δεν ειδοποιούσε τη FIFA και ήταν σύμφωνη με τις διατάξεις του νόμου, που είναι κατά τα άλλα λογικές, δεν θα γίνονταν τίποτα»: μόνο έτσι δεν έχει το πράγμα. Η FIFA και η UEFA απαιτούν για να είσαι μέλος τους το σεβασμό συγκεκριμένων γενικών καταστατικών αρχών, που έχουν να κάνουν με τη σύσταση των πειθαρχικών επιτροπών, την παραγωγή διαιτητών και τον έλεγχο τους, τους κανόνες διεξαγωγής των πρωταθλημάτων, την επιλογή του εκλογικού συστήματος της ομοσπονδίας κτλ. Αν δεν νομοθετούσε για τους τακτικούς δικαστές πχ ή για τα πρόστιμα ο Κοντονής, αλλά έβαζε η EΠΟ στο καταστατικό της τις συγκεκριμένες επίμαχες διατάξεις, πάλι η UEFA και η FIFA θα απέβαλαν την ομοσπονδία για έλλειψη σεβασμού των δικών τους αρχών. Η FIFA και η UEFA ορίζουν τους γενικούς κανόνες και η κατά τόπους ομοσπονδία οφείλει να τις σέβεται, όσο και το Κράτος στο οποίο αυτή ανήκει.
- Ακούω επίσης (κι από τον ίδιο τον Υφυπουργό, πράγμα για μένα ανήκουστο) ότι το καταστατικό της ΕΠΟ δεν είναι λέει εναρμονισμένο με αυτό της UEFA ή της FIFA με αποτέλεσμα για αδικήματα όπως ο στοιχηματισμός να προβλέπονται άλλα από την UEFA και άλλα από την ΕΠΟ: η ασχετοσύνη θα πρεπε να αποτελεί ποινικό αδίκημα. Η ΕΠΟ και η UEFA και η FIFA δεν είναι το ίδιο πράγμα και φυσικά και έχουν διαφορές στην εφαρμογή του δίκιου, στο είδος των τιμωριών, στον τρόπο λειτουργίας κτλ. Ανάλογες διαφορές έχουν και όλες οι ομοσπονδίες μεταξύ τους. Για να φέρω ένα παράδειγμα η UEFA πχ δεν έχει Κανονισμό Αγώνων Πρωταθλήματος, όπως η ΕΠΟ και λειτουργεί περιπτωσιολογικά: οι τιμωρίες που επιβάλουν τα πειθαρχικά της όργανα είναι ανάλογες με το είδος του αθλητικού αδικήματος και κατά περίπτωση διαφορετικές. Μπορεί πχ για ρατσιστική συμπεριφορά να επιβληθεί σε ομάδα να παίξει κεκλεισμένων των θυρών (η Λάτσιο) ή με άδεια μια θύρα (ο Ολυμπιακός) ή ακόμα και σε άλλο γήπεδο ή χώρα. Η ΕΠΟ, αλλά και οι περισσότερες ομοσπονδίες, προτιμούν οι τιμωρίες να είναι προκαθορισμένες: να υπάρχει ένας ΚΑΠ. Η προσέγγιση είναι διαφορετική γιατί οι ομοσπονδίες διοργανώνουν πρωταθλήματα, ενώ η FIFA και η UEFA όχι. Ωστόσο, αυτό που έχει σημασία είναι ότι όλοι όλες διατάξεις των ποδοσφαιρικών κανονισμών κάθε ευρωπαϊκής χώρας, εγκρίνονται από την FIFA και την UEFA ώστε το κανονιστικό πλαίσιο να είναι όχι όμοιο, αλλά κοινό. Ο Κοντονής θα πρεπε να ξέρει πως κάθε διάταξη, κάθε βούλα και κάθε τελεία που υπάρχει στον ΚΑΠ έχουν την έγκριση της FIFA και της UEFA.
- Ο Κοντονής, επιδεικνύοντας μια χωρίς προηγούμενο άγνοια, ισχυρίζεται ότι δεν μπορεί να νομοθετήσει για τη βία εξαιτίας του «αυτοδιοίκητου». Ηδη στο νόμο Ορφανού προβλέπεται ότι τα ζητήματα του οικονομικού ελέγχου των ΠΑΕ, της καταστατικής τους νομιμότητας και του ελέγχου της δημόσιας τάξης αποτελούν ευθύνη του Κράτους. Ειδικά για την αντιμετώπιση της βίας μπορεί, σεβόμενος τις συνθήκες διεξαγωγής ενός πρωταθλήματος, να κάνει ό,τι θέλει. Αρκεί φυσικά να μην αποφασίζει ο ίδιος για το αν ένα πρωτάθλημα μπορεί να αρχίσει, να διακοπεί, να τελειώσει κτλ. Κι αρκεί να μην δύναται νομοθετικά να διαλύσει ομάδες μέσω προστίμων, ή απαγορεύσεων συμμετοχής σε διεθνείς διοργανώσεις - πράγμα για το οποίο αντιδρά και η FIBA. Δεν ψάχνουν οι διεθνείς συνομοσπονδίες ένα κατά τόπους Ιωσήφ Στάλιν.
- Ακούω επίσης ότι χάρη στο αυτοδιοίκητο η ΕΠΟ είναι ασύδοτη και κάνει ό,τι θέλει: ούτε αυτό ισχύει. Η ΕΠΟ έχει αποδεχτεί καταστατικά την ύπαρξη τακτικών δικαστών στις επιτροπές της, αλλά το 2010 που αυτοί έπρεπε να τοποθετηθούν, το Υπουργείο Δικαιοσύνης τους αρνήθηκε, με αποτέλεσμα να υπάρχουν δεκάδες εκκρεμότητες και να «κράζουν» τον Πιλάβιο οι τηλεδικαστές και οι κατ επάγγελμα Ζορό της εξυγείανσης. Αν η UEFA και η FIFA προτιμούν μεικτές επιτροπές (με δικαστές και δικηγόρους) είναι γιατί στις δικές τους πειθαρχικές και ελεγκτικές επιτροπές (που ο Κοντονής θεωρεί παράδειγμα προς μίμηση!) υπάρχουν μόνο δικηγόροι και παράγοντες! Στο Cas επίσης, υπάρχουν μόνο δικηγόροι.
