Η δολοφονία του μικρού αγγέλου δημιουργεί αίσθημα φρίκης για τις πράξεις του φυσικού αυτουργού. Κι όχι μόνο !
Όπως και σε άλλες - πρόσφατες- περιπτώσεις , το αίσθημα αυτό μεγαλώνει . Καθώς ...
Αηδιαστικές αναρτήσεις και χυδαία σεξουαλικά σχόλια για τα θύματα, υποκινούμενο μίσος και βία , ποζάρουν αυτάρεσκα στον καθρέφτη της απανθρωπιάς.
Βιώνουμε μια διπλή φρίκη : για την απώλεια της ζωής και την απώλεια της συνείδησης !
Και σειρά παίρνει η θλίψη ...
Για τον τρόπο προβολής κι εκμετάλλευσης της τραγωδίας από κάποιους δημοσιογράφους, πολιτικούς, δικηγόρους .
Για το μέρος της κοινωνίας που επιθυμεί να αποδώσει ''δίκαιο'' με μεθόδους , όμοιες σχεδόν με αυτές των ειδεχθών εγκληματιών.
Για τη συλλογική ευθύνη που αποδίδεται στο οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον του θύτη.
Για τους εύκολους επικριτές της ''ανεπάρκειας'' και τα ''λαθών'' των οικογενειών των θυμάτων .
Για τα σωφρονιστικά ιδρύματα ,εντός των οποίων - όπως επίσημα διαπιστώνεται - διεξάγονται δεύτερες ''δίκες'' μετά από αυτές των δικαστηρίων.
Για εκείνα τα νοσηρά μυαλά που κάνουν φάρσες και φτηνό τρολάρισμα.
