Ένας αναρχικός με τον διακριτικό τίτλο Κάιν (Παναγιώτης Παπαδόπουλος), γράφει με αφορμή την τελευταία περιπέτεια του Βαρουφάκη στα Εξάρχεια :
Βγάλτε τα μαύρα ρούχα και τις κουκούλες για να σκεφτείτε, προτού είναι οριστικά αργά για εσάς και εμάς μαζί...
Ολόκληρο το άρθρο του δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών κι έχει αξία να διαβάσει κάποιος την κριτική που ασκεί σε όλα αυτά τα φαινόμενα, κάποιος που δηλώνει αναρχικός !
Μεταξύ άλλων γράφει τα παρακάτω :
Η εκδίωξη του Γιάννη Βαρουφάκη και της συντροφιάς του από τον λούμπεν πολιτικό χουλιγκανισμό που με εξουσιοφασιστικές πρακτικές στα Εξάρχεια και στις συγκεντρώσεις εφαρμόζουν την «πολιτική» του τραμπουκισμού σε όποιον δεν είναι με το «τοπικό Κρατίδιο» της φοβέρας και της σκλαβιάς, είναι μια στενάχωρη υπόθεση που μόνο οι πολιτικοί χώροι μπορούν να λύσουν με τα «όπλα» της αυτοοργάνωσης, της περιφρούρησης και του διαχωρισμού. Ο λούμπεν πολιτικός χουλιγκανισμός που έχει «ιερό και όσιο» την βία και τη «δημοκρατία» της εκδίκησης είναι η άλλη σκοτεινή πλευρά που συμπληρώνει τον φασισμό και όσο «γυρνάμε την πλάτη» τόσο πιο συχνά θα τον βρίσκουμε μπροστά μας!
Δεν γίνεται να δείχνουμε ενδιαφέρον επιλεκτικά μόνο για ρατσιστικές και ναζιστικές δράσεις χωρίς να αναφερόμαστε στον «κόκκινο» ψευτοαντίφα Φασισμό, αν θέλουμε πράγματι οι κοινωνίες να μην βρεθούν από την οικονομική κρίση και εξαθλίωση σήμερα, στον πόλεμο «όλοι εναντίον όλων» αύριο! Ο Φασισμός θα μπει από όλες τις πόρτες «δικαιολογημένος» και «νομιμοποιημένος» και κανείς τότε δεν θα μπορέσει να τον σταματήσει ως «ανεπιθύμητο»!
Τα μέλη της «αγέλης των λύκων» (κι ο ναζισμός ακριβώς την ίδια «ομάδα καθαρού επαναστατικού αίματος και υπεροχής» έχει και προωθεί, εκεί είναι ο φυσικός χώρος του Μπαχαλισμού και του Μηδενισμού κι όχι στον Αναρχισμό) ακολουθούν πάντα την ίδια θρασύδειλη τακτική, την αριθμητική υπεροχή εκ τού ασφαλούς, μέσα και έξω από το «γκέττο» και το «άβατο» που τους παρέχει προστασία και «εξασφαλισμένη καριέρα και επιτυχία»!
Ακόμα και φασίστας να είναι κάποιος ή ασφαλίτης, η μέθοδος της βίας και του λυντσαρίσματος είναι από μόνη της πράξη φασιστική και δεν ανήκει στην δική μας συμπεριφορά και πολιτική πράξη! Και ΕΧΘΡΟΣ ΜΟΥ είναι όποιος παραβιάζει αυτόν τον κανόνα, σε όποιο «στρατόπεδο» ή «τάξη» κι αν είναι αλλοτριωμένος και προσκυνημένος!
Το ψευτοαντιεξουσιαστικό και ψευτοαντιφασιστικό φασισταριό που με έπαρση, αλαζονεία και μηδενισμό αλλοιώνει και προβοκάρει τα τελευταία χρόνια τους κοινωνικούς αγώνες (και ταυτόχρονα τις αναρχικές ιδέες και εκδηλώσεις) δεν αφήνει τίποτα «ζωντανό» και «άθικτο» εκτός από τους μιλιταριστές του δικού τους τάγματος εφόδου.
Το αντιεξουσιαστικό φασισταριό δεν κάνει «εκπτώσεις» και «χάρη» σε κανέναν γιατί.... «εδώ μόνο εμείς» , «νόμος είναι το δίκιο το δικό μας» και «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας»!
Σε αυτόν τον κόσμο δεν ήρθαμε για να «εκτονωθούμε» και να κάνουμε την «πλάκα μας», αλλά για να συμβάλλουμε (ο καθένας από την αλήθεια του κι από όσο κι ότι μπορεί...) στην αλλαγή του και στην εκτροπή από την μακάβρια κανονικότητα και δουλεία που επιδιώκει να μας κάνει να συνηθίσουμε ο καπιταλισμός και η τερατογέννησή του ο φασισμός.
Στο ατέλειωτο σύμπαν που ανοίγει διαρκώς στο άκουσμα της πολιτικής θέσης και σκέψης για την διαχείριση της ζωής μας, δεν έχουμε όλοι τις ίδιες επιλογές, τις ίδιες πολιτικές ή ιδεολογικές αναφορές, αφετηρίες και πορείες. Προφανώς καμία πρόταση (ακόμα κι η αναρχική) από μόνη της δεν φτάνει, τίποτα δεν είναι αλάνθαστο, αυτόφωτο και μοναδικό! Τίποτα δεν είναι «ιδανική αυθεντία» και «βεβαιότητα» όσο αγνός κι ανιδιοτελής είναι ο αγώνας κι η πρόθεση για το «ταξίδι στα αστέρια ή στον παράδεισο» της κοινωνικής-συλλογικής μας αξιοπρέπειας και αρμονίας. Όλες οι προσπάθειες, οι συνεργασίες και οι ουτοπίες μαζί θα «απαιτηθεί» εκ των πραγμάτων να ενωθούν στο τέλος για να αποδεσμευθούν οι ανθρώπινες σχέσεις από τις εξαρτήσεις εξουσίας και εκμετάλλευσης που διαιωνίζουν τον Φασισμό!
Έχω γράψει πολλές φορές, πως Τρομοκράτης δεν είναι μόνο η Εξουσία, αλλά κι όποιος «από τα κάτω» την συνοδεύει στην γιορτή του μίσους και του θανάτου, όποιος αδιαφορεί για την αξία της ανθρώπινης υπόστασης.
Γιατί, την ζωή μας πάνω απ΄ όλα έχει πάντα σημαδέψει πως για να μην περάσει ο Φασισμός έχουμε ως θεμέλιο να υπερασπίζουμε το δικαίωμα του καθενός να λέει την γνώμη του χωρίς να βλάψει τον άλλο, να ξεπερνάμε την εξουσία και να σέρνουμε μπροστά τον τροχό για ζωή με τον πολιτικό λόγο και την πειθώ των προτάσεων, να στέκεται όρθιος ο διπλανός μας χωρίς φόβο ανάμεσα σε χιλιάδες διαφορετικούς ανθρώπους και απόψεις χωρίς να κινδυνεύει από τον φονταμελισμό και τον σεκταρισμό που καταστρέφει μαζί με όλα τα άλλα όλες τις δημοκρατικές αξίες και ιδέες των κοινωνικών κινημάτων!
Η αναρχία (και όχι αφηρημένα η «αντιεξουσία»…) δεν εκδικείται αλλά κάνει παντού μόνο φίλους και εραστές.
