Σε άρθρο του Leonid Bershidsky με τίτλο ''Τα μετα-Σοβιετικά μαθήματα της Ελλάδας'' που δημοσιεύτηκε στο Capital, αναφέρεται το παράδειγμα του Kahla Bendukidze σε σχέση με όσα συμβαίνουν στη χώρα μας.
Ο Kahla Bendukidze είναι ο αρχιτέκτονας των σαρωτικών οικονομικών μεταρρυθμίσεων της Γεωργίας στα μέσα των 2000΄s .Πρώην βιομήχανος δισεκατομμυριούχος, αγόρασε κάποτε ένα εργοστάσιο στη Βόρεια Ρωσία.
O manager που έβαλε στο εργοστάσιο ακολούθησε τη παρακάτω πολιτική :
“To εργοστάσιο είχε χάσει παραγγελίες και έσοδα, αλλά είχε κρατήσει τους εργάτες του. Αυτό που έκανε ο manager μας ήταν να καλέσει τους εργάτες και να ανακοινώσει αυξήσεις μισθών, αλλά μετά να πει πως δεν είχε τα λεφτά να τους πληρώσει. Αυτό συνεχίστηκε για πολλά χρόνια. Οι μισθοί έφτασαν σε δυσθεώρητα επίπεδα, πολύ υψηλότερα από το μέσο όρο της περιοχής. Οι εργάτες δεν πληρώνονταν αλλά ο manager φαινόταν πολύ φιλεύσπλαχνος”.
Όταν ο ίδιος ο Bendukidze μπήκε στη γεωργιανή κυβέρνηση το 2004, η χώρα με δυσκολία εισέπραττε έστω και κάποιους φόρους. Πέρα από τον εφάπαξ φόρο που καθιέρωσε, ο Bendukidze μείωσε δραστικά τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων. Στο υπουργείο Αγροτική Ανάπτυξης, παραδείγματος χάριν, το προσωπικό μειώθηκε κατά 80%. Όλα τα μέλη της διεφθαρμένης τροχαίας απολύθηκαν, για να επαναπροσληφθούν αργότερα τα μισά. Η ομάδα των μεταρρυθμιστών έπεισε ακόμα και το κοινοβούλιο να μειώσει τον αριθμό των βουλευτών από 235 σε 150.
Όλες αυτές οι περικοπές οδήγησαν σε σημαντική μείωση των κρατικών δαπανών, της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας. Σύμφωνα με την παγκόσμια τράπεζα, το ΑΕΠ της Γεωργίας σημείωσε άνοδο της τάξης του 150% την περίοδο 2004-2009.
Η Ελλάδα δεν είναι Γεωργία όμως. Παρόλο που ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων έχει μειωθεί 30% την περίοδο 2009-2013, η οικονομική ανάπτυξη παρέμεινε μικρή. Έλληνες οικονομολόγοι έχουν δημοσιεύσει έρευνες που δείχνουν πως η μείωση του δημόσιου τομέα, επηρεάζει αρνητικά την οικονομία, λόγω του μεγάλου κοινωνικού κόστους της αύξησης της ανεργίας και της μείωσης της αγοραστικής δύναμης των δημοσίων υπαλλήλων
Στην Ελλάδα όμως, η κυβερνητική δομή και η γραφειοκρατία δεν έχουν αλλάξει όσο δραστικά όσο στη Γεωργία. Στην κατάταξη της Παγκόσμιας Τράπεζας για την ευκολία της επιχειρηματικότητας, η Γεωργία είναι στην 15η θέση (το 2004 βρισκόταν στην 137η), ενώ η Ελλάδα τοποθετείται στην 61η – αρκετά χαμηλότερα από τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες.
Μία υπεύθυνη κυβέρνηση δεν θα έπαιζε λαϊκίστικα παιχνίδια, όπως έκανε ο manager του εργοστασίου του Bendukidze στη Ρωσία. Θα εγκατέλειπε τις ψευδαισθήσεις που λένε πως η Ελλάδα είναι μία ανεπτυγμένη ευρωπαϊκή χώρα και θα κοιτούσε στις πρώην Σοβιετικές χώρες για εμπειρία σχετικά με τη διαχείριση κρίσιμων καταστάσεων. Έτσι και αλλιώς, και αυτές πέρασαν δεκαετίες κακής διαχείρισης που οδήγησαν σε μεγάλους και διεφθαρμένους κρατικούς μηχανισμούς. Και πολλές από αυτές έχουν καταφέρει να βελτιώσουν την κατάσταση τους.
