Θέλω σήμερα να πω δυο λόγια στον κόσμο που ψήφισε «Ναι» την περασμένη Κυριακή. Δεν ήταν μία εύκολη απόφαση. Το κτήνος του ακραίου λαϊκισμού βρήκε την ευκαιρία να ξεσπαθώσει. Ονομάτισε δωσίλογο όποιον διαφωνούσε με την καθεστωτική άποψη, καθύβρισε όποιον τολμούσε να αναρτήσει οτιδήποτε δεν «άρεσε» στα social media.
Για πρώτη φορά Ελληνες πολίτες ένιωσαν ότι μπορεί και να μη ζουν σε μια ευρωπαϊκή δημοκρατία, ότι αν εκφράσουν... λάθος άποψη μπορεί να βρεθούν στο στόχαστρο ακόμη και του κρατικού μηχανισμού. Το όλο πράγμα ήταν βεβαίως εντελώς παράλογο. Κανείς δεν έχει, και δεν είχε ποτέ, να κερδίσει από ένα νέο μνημόνιο. Η συντριπτική πλειοψηφία των οπαδών του «Ναι» ήξερε ότι θα κληθεί να πληρώσει πολύ παραπάνω φόρους. Εκανε όμως την επιλογή της, γιατί θεώρησε ότι η Ελλάδα εκτός ευρώ θα ήταν μία γεωπολιτικά ορφανή διαλυμένη χώρα.Σήμερα αυτοί που στάθηκαν όρθιοι απέναντι στη λαίλαπα του εθνολαϊκισμού νιώθουν μια γλυκόπικρη δικαίωση.
Γλυκιά, γιατί γίνεται πια φανερό ότι, καλώς ή κακώς, μονόδρομος είναι η πορεία της χώρας. Πικρή, γιατί βλέπουν τα συντρίμμια των καλά καλλιεργημένων ψευδαισθήσεων, τον πρόσθετο πόνο των ευάλωτων στρωμάτων της κοινωνίας και το πόση δουλειά θα χρειασθεί για να ξανακτισθεί η χώρα ...
Αποσπάσματα από άρθρο του Αλέξη Παπαχελά στη Καθημερινή
